Thursday, August 28, 2008
ત્રાસવાદ અને કવિતા : (બોમ્બનો) એક ઘા
તે હોર્ડંિગની ઉપર ચઢીને મુકતાં મુકી દીધો
‘ખૂટ્યો’ તે ને અરરર! પડી ફાળ હૈયા મહીં તો
રે! રે! લાગ્યો દિલ પર અને ત્રાસ વર્તાઇ જાતાં
નીચે આવ્યો બોર્ડ ઉપરથી ચીપ ઢીલી થતાંમાં
મેં મુક્યો તે ખળભળી મરે હસ્ત મ્હારાથી જ આ
ઠપકાર્યો દિલ ધડકતે ત્હોય ઉઠી શક્યો ના
ક્યાંથી ઉઠે?કુમળી સરકીટ છેક તેની અહોહો!
આહા! કિંતુ કળ ફરી ને સહેજ ટીકટીક થઇ એ
સુરસુર થાશે, જીવ ઉગારશે, કોણ જાણી શકે એ
જીવ્યો આહા! ત્રાસવાદનાં ગીત ગવડાવવાને
આ વાડીના ચતુર ‘ફૂલ’ને ઠગવાને ફરીને
રે!રે! કિંતુ ફરી કદી હવે હાથ મારી ન આવે
આવે ત્હોયે ઘડી ઘડીએ ઇચ્છતો પડવાને
રે!રે! શ્રદ્ધા ગત થઇ પછી કોઇ કાળે ન આવે
નબળી ચીપને વિસરી શકવા કાંઇ સામર્થ્ય ના છે
Labels:
bomb-blast,
humor-satire/હાસ્ય-વ્યંગ,
literature
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment