આંખનું કાજળ ગાલે: આ કસરત છે, કીચડઉછાળ નથી

આ વિભાગ વિશે એક અનામી વાચકે ટીપ્પણી કરી છે. પત્રકારત્વના સામાન્ય રિવાજ પ્રમાણે અનામી પત્રોનું સ્થાન કચરાટોપલીમાં હોય છે. પરંતુ મને એ ટીપ્પણી વિશે સ્પષ્ટતા કરવામાં રસ હોવાથી હું એની નોંધ લઊં છું- અને આ તક પૂરી પાડવા બદલ અનામી વાચકનો આભાર માનું છું.

‘આંખનું કાજળ ગાલે’નો આશય અંગત આક્ષેપોનો અખાડો ઊભો કરવાનો નથી. એવું હોત તો બીજી અને ત્રીજી પોસ્ટમાં જે લેખકોએ મોટા ગોટાળા કર્યા છે, તેમનાં નામ પણ સહેલાઇથી ઉપલબ્ધ હતાં. તે મુક્યાં હોત. ‘ભૂલ થવી જ ન જોઇએ’ એવો આ કોલમ પાછળનો આશય નથી. વાત એટલી જ છે કે માણસમાત્ર ભૂલને પાત્ર. પણ ભૂલ થાય તો એનો ખેલદિલીથી સ્વીકાર થવો જોઇએ અને ભવિષ્યમાં વધારે સાવધાની રખાવી જોઇએ.

અનામી વાચકે લખ્યું છે કે મેં ‘ટ્વેન્ટી-ટ્વેન્ટી’ ફિલ્મ વિશેની પોસ્ટમાં ભૂલ કરી. ખરી વાત છે. પણ એ ભૂલનો ભૂલ ચીંધનારના નામ સાથે અલગ પોસ્ટ લખીને મેં સ્વીકાર કર્યો હતો. બ્લોગમાં કમેન્ટ ડીલીટ કરવાની વ્યવસ્થા હોય છે. ભૂલ ચીંધનારને ઇ-મેઇલ કરીને વ્યક્તિગત રીતે હું ભૂલસ્વીકાર કરી શક્યો હોત. પણ ‘જાહેર ભૂલનો જાહેર સ્વીકાર’ એ ધોરણ મેં સ્વીકાર્યું છે. છાપાંમાં હંમેંશાં એ શક્ય નથી હોતું. બ્લોગમાં એ શક્ય છે. તો શા માટે ન કરવું?

માટે, હવે ગાળાગાળી ન હોય એવી કોઇ પણ ટીકા આ બ્લોગ વિશે નામજોગ કરી શકાય છે. તે કમેન્ટ તરીકે આ બ્લોગ પર જ રહેશે, તેની ખાતરી આપું છું. હા, મારા પક્ષે આટલી તૈયારી હોય, ત્યારે સામા પક્ષે કમ સે કમ પોતાનું નામ જાહેર કરવા જેટલી ખુલ્લાશની અપેક્ષા રાખું છું.